Primaire en secundaire longontsteking

Grofweg kunnen we twee soorten longontsteking onderscheiden:

Primaire pneumonie of longontsteking

Primaire pneumonie ontstaat zonder zichtbare aanleiding. Meestal is er wel sprake van een algeheel verminderde weerstand. Een pneumonie die thuis of binnen 72 uur na de opname in een ziekenhuis ontstaat, wordt door andere micro-organismen veroorzaakt dan een pneumonie die zich openbaart na 72 uur in het ziekenhuis.

Bij een patiënt bij wie na 72 uur in een ziekenhuis longontsteking ontstaat, spreken we van een ziekenhuisinfectie. Er is een kans dat hier resistente ziekenhuisbacteriën bij betrokken zijn. 5% van alle ziekenhuispatiënten wordt door zo’n longontsteking getroffen. Bij patiënten met een sterk verminderde weerstand kan de pneumonie een opportunistische infectie inhouden, een infectie ten gevolge van een verminderde afweer en een verzwakt immuunsysteem.

Secundaire pneumonie of longontsteking

Primaire afwijkingen in de longen of in de luchtwegen kunnen een longontsteking voorafgaan. Dat is een secundaire pneumonie.  Secundaire pneumonie wordt onder meer veroorzaakt door:

• Slijmophoping in de luchtwegen bij mensen die onvoldoende doorademen of slijm ophoesten. Kan het gevolg zijn van bedlegerigheid of pijn na een operatie.
• Vernauwing van de luchtwegen  ten gevolge van onder meer tumorgroei, inademing van een vreemd voorwerp of door astma of COPD (rokerslong).
• Aangetast luchtwegslijmvlies door virussen of door inwerking van chemische of fysische irritantia (prikkelende stoffen).
• Stuwing in de longvaten door hartfalen.
• Longembolie.