Chronisch vermoeidheidssyndroom (CVS)
Vermoeidheid komt bij iedereen voor. Sommige mensen voelen zich regelmatig vermoeid of uitgeput. Dit kan zijn oorsprong hebben in hun levenswijze en hun slaapgewoonten. Soms ligt een medische aandoening aan de basis van de vermoeidheid. Het kan echter ook gebeuren dat de vermoeidheid geen symptoom meer is, maar een ziekte op zich. We spreken dan over het chronisch vermoeidheidssyndroom of CVS. Hier lees je meer over deze aandoening.
Wat is CVS?
We spreken van chronisch vermoeidheidssyndroom of myalgische encefalomyelitis. Deze laatste term wil ongeveer zeggen dat je hersenen en ruggenmerg ontstoken zijn. Het belangrijkste gevolg daarvan is dat je lichaam uitgeput geraakt van de meest geringe krachtinspanning. Je hebt ook meer tijd nodig om te recupereren en je geraakt niet meer volledig uitgerust.
Wie krijgt CVS?
Er is geen specifieke bevolkingsgroep die in het bijzonder getroffen kan worden door CVS. De aandoening komt voor in alle lagen van de bevolking en bij alle leeftijden. Men heeft wel vastgesteld dat vrouwen er iets vaker last van krijgen dan mannen. CVS ontwikkelt zich vaak bij mensen tussen 20 en 40 jaar.
Is CVS ernstig?
Men onderscheidt een milde, matige en ernstige vorm van het chronisch vermoeidheidssyndroom. Mensen met milde CVS kunnen volledig onafhankelijk blijven functioneren, maar hebben meer tijd nodig om te recupereren. Mensen met matige CVS kunnen bewegingsbeperkingen ondervinden en hun symptomen kunnen variëren. Ze lijden aan slaapstoornissen en slapen overdag.
Mensen met ernstige CVS, ten slotte, kunnen nog kleine dagelijkse taken uitvoeren, maar hebben geregeld een rolstoel nodig om zich te verplaatsen. In deze gradatie kunnen ook concentratieproblemen optreden. Bij een zeer ernstige vorm van de ziekte kunnen patiënten zelfs de kleinste taken niet meer uitvoeren en brengen zij het grootste deel van de dag in bed door. Zij kunnen ook een sterke gevoeligheid ontwikkelen ten opzichte van heldere lichten en geluid.
Behandeling CVS
De ziekte is moeilijk te behandelen, er bestaat geen behandeling die voor iedereen werkt. Vaak beperkt men zich tot het bestrijden van de symptomen. Artsen kunnen hoge doses vitamine B voorschrijven, al is het nut hiervan nog niet volledig bewezen. Wanneer men de diagnose van de ziekte vroeg kan stellen, heeft de patiënt het meeste kans op herstel, gewoonweg door voldoende te rusten.
