Oorzaken hartfalen

Met hartfalen wordt bedoeld dat het hart sterk uitgezet is en aldus sterk verzwakt is. Daardoor ondervindt het moeilijkheden bij het voldoende bloed naar het lichaam pompen. De aandoening komt vaak voor, vooral bij volwassenen, en is potentieel dodelijk. Verschillende oorzaken kunnen aan de kiem van deze ziekte liggen, sommige al frequenter dan andere.

Cardiale aandoeningen

Hartfalen is vaak een effect van een voorgaande aandoening van het hart. De belangrijkste hieronder is zonder twijfel ischemische hartklachten, de meest voorkomende hartziekte in het algemeen. Bij patiënten met deze ziekte is de bloedtoevoer naar de hartspier sterk verminderd. De aandoening kan naast hartfalen ook hartinfarct en angina veroorzaken. Naargelang men ouder wordt, wordt men ook vatbaarder voor ischemische hartklachten.

Ook diabetes, een te hoge cholesterol en/of bloeddruk en roken vergroten de kans op hartfalen in hoge mate. Cardiomyopathie of de ziekte van de hartspier is net als de hartklepziekte een andere hartaandoening die hartfalen kan teweegbrengen. Ook aritmieën (onregelmatige hartslag) en aangeboren hartafwijkingen zijn mogelijk oorzaken, hoewel aritmieën eerder zelden tot hartfalen zullen leiden.

Niet-cardiale aandoeningen

Ook personen zonder een cardiale aandoening kunnen patiënt hartfalen worden. Na ischemische hartklachten is een te hoge bloeddruk (arteriële hypertensie) de meest gebruikelijke oorzaak van hartfalen. Aangezien het hart hier voortdurend met een verhoogde druk moet pompen, zal de efficiënte werking ervan aanzienlijk dalen en kan dit hartfalen teweegbrengen.

Systeemziekten zoals sarcoïdose en chronische longaandoeningen zijn andere mogelijke aanleidingen voor hartfalen. In sommige gevallen kunnen bloedziekte en ziekte van de schildklier hier ook toe leiden.

Eerder zeldzame oorzaken

Naast voorgenoemde oorzaken kunnen ook enkele andere maar zeldzamere factoren aanleiding geven tot hartfalen. Hieronder kunnen we onder andere HIV/AIDS, behandelingen voor kanker zoals radiatie en chemotherapie, alcohol- of cocaïnemisbruik en lupus rekenen.

Een factor die hartfalen kan verergeren is obstructief slaapapneu. Patiënten die aan deze aandoening lijden beleven een of meerdere pauzes tijdens het slapen die minstens tien seconden aanhouden. Op die manier daalt het zuurstofgehalte en kan hartfalen dus optreden.

Hartfalen is op zich niet erfelijk, dus je moet je niet direct zorgen beginnen maken wanneer een nauwe verwante met de aandoening te kampen krijgt. Ischemische hartklachten, de voornaamste oorzaak van hartfalen, is echter wel erfelijk.