Hartaanval
Behandeling van een hartaanval
De eerste behandeling van een hartaanval bestaat doorgaans uit het geven van mond-op-mondbeademing en een behandeling met stroomstoten, ook wel defibrilleren genoemd. Hierna wordt de patiënt naar het ziekenhuis vervoerd.
Als je in het ziekenhuis aankomt met een hartaanval zal een team van artsen onder leiding van een cardioloog een behandelingsplan opstellen. Dit kan bestaan uit het voorschrijven van geneesmiddelen, het ontvangen van verpleegkundige zorgen, een medische ingreep of een combinatie ervan. Dit is afhankelijk van de ernst van de aanval.
De behandeling heeft in de eerste plaats tot doel pijn te verminderen en de bloedtoevoer naar het hart te herstellen. In de tweede plaats probeert men zo goed mogelijk een nieuwe aanval te vermijden. Hieronder vermelden we een aantal mogelijke behandelingen die deel kunnen uitmaken van je behandelingsplan.
Behandeling door medicatie
Aspirine
Aspirine wordt vaak toegediend onmiddellijk nadat de patiënt in het ziekenhuis gearriveerd is. Het verminderd de bloedstolling waardoor het bloed gemakkelijker door smalle aders stroomt minder snel zal klonteren.Trombolitica of anti-stollingsmiddelen
Dit is een verzamelnaam voor medicatie die bloedklonters oplossen. Ze openen de versperring naar hart weer. Hoe sneller deze worden toegediend, hoe groter de overlevingskansen en hoe kleiner de schade aan het hart.Bloedverdunners
Bloedverdunners zijn geneesmiddelen die het bloed vloeibaarder maken. Het zal dus sneller en gemakkelijker door de aders stromen en minder snel tegengehouden worden door bloedklonters. Deze worden meestal toegediend tot enkele dagen na het hartinfarct.Pijnstillers
Dit zijn geen echt geneesmiddelen omdat ze niet genezen, ze verlichten enkel de pijn die een aanval meebrengt.Nitraten
Nitraten zijn geneesmiddelen die tijdelijk de aders verwijden. Hierdoor zal het bloed gemakkelijk door het lichaam en naar het hart stromen. Ze werken ook pijnstillend in de borststreek.Beta-blockers
De hartspier zal hierdoor meer ontspannen. Je hartslag zal langzamer worden en de bloeddruk verlagen. Het hart zal minder inspanning moeten leveren. Schade aan het hart en de kans op een nieuwe aanval worden beperkt.Cholesterolverlagende middelen
Doordat het cholesterolgehalte in de hand wordt gehouden verkleint de kans op herhaling van een aanval. Het toedienen vlak na de aanval vergroot ook de overlevingskansen.ACE-remmers
Dit zijn bloeddrukverlagers. Deze medicamenten worden vaak afgeraden bij oudere patiënten omdat zij vaak lastige bijwerkingen kunnen krijgen, al wijzen recente onderzoeken uit dat ze niet noodzakelijk een hoger risico vormen.Verpleegkundige zorgen en medische ingrepen
Deze ingrepen en verpleegkundige zorgen zullen altijd aangevuld worden met het toedienen van medicatie.Bloedonderzoek
Een bloedonderzoek toont aan welke stoffen er zijn vrijgekomen bij het afsterven van de hartspier. Deze test gebeurt vrij snel, na enkele uren weet men de uitslag al. In combinatie met nog enkele andere onderzoeken kan de arts na enkele dagen al zeggen wat de schade aan de hartspier is.Echocardiografie
De echocardiografie is een methode om dwarsdoorsneden van het hart te fotograferen. Dit samen met een ‘doppler-meting’ toont de ernst van de afwijking aan. Een dergelijke meting geeft de snelheid en de stroomrichting van het bloed aan in het hart. Dit gebeurt extern, of via een slang in de slokdarm. Het bloedonderzoek en de echocardiografie zijn nodig om een efficiënt behandelingsplan op te stellen.Hartkathederisatie
Hartdilatatie is een ingreep waarbij men je aders verwijdt. Op deze manier kan het bloed weer gemakkelijk alle lichaamscellen bereiken, dus ook de hartspier van zuurstof voorzien. De operatie bestaat eruit een katheder of een slangetje door de aders te leiden (hartkathederisatie).Het wordt meestal via het been of de lies in het vaatstelsel ingebracht. Via de bloedstroom komt de katheder op de juiste positie, waar de aders zodanig versmald is dat het geen zuurstof meer naar het hart doorlaat. Hier laat de katheder een soort ballonnetje opblazen om de ader open te duwen.
Soms wordt dit gecombineerd met het plaatsen van een stent (een soort metalen ringetje of buisje). Dit garandeert dat de ader op lange termijn open blijft, en niet terug zal dichten. Afhankelijk van patiënt tot patiënt schrijft de arts ook andere medicatie voor die de aders open houden.
Tegelijkertijd wordt meestal de bloeddruk gemeten in de kransslagader of contravloeistof ingespoten, zodat de hartkamers duidelijk zichtbaar zijn op röntgenfoto’s. Als men in plaats van een ballonnetje een soort mesje aan het katheder verbindt spreekt men van atherectomie. Dit mesje schraapt dan het plak van de randen van de kransslagader. De resten plaque worden via de katheder opgevangen en uit het lichaam verwijderd. Het resultaat is hetzelfde: de aders zijn weer wijder en het bloed kan gemakkelijk zuurstof naar het hart vervoeren.
Laseranglioplastiek werkt op dezelfde manier maar in de plaats van het mesje zit een laser die het plak verwijdert. Hier verdampt het plak en moet het niet opgevangen worden. Om praktische redenen is deze laatste ingreep niet altijd mogelijk.
