Oorzaken hartritmestoornissen
Verstoord elektrisch systeem
Hartritmestoornissen ontstaan wanneer de elektrische signalen die een hartslag veroorzaken blokkeren of vertragen. De sinusknoop is de plaats in het hart waar de elektrische signalen vertrekken. Soms gebeurt het dat de sinusknoop niet juist werkt of dat er op andere plaatsen in het hart ook elektrische signalen vertrekken die de normale signalenstroom verstoren en hartritmestoornissen veroorzaken.
Levensstijl
Een ongezonde levensstijl kan de oorzaak zijn van hartritmestoornissen. Overmatig gebruik van alcohol, cafeïne, nicotine en bepaalde drugs zoals cocaïne en amfetamines kunnen leiden tot een afwijking in je hartslag. Maar ook het stopzetten (de onthouding) van druggebruik kan hetzelfde effect veroorzaken.
Ook emotionele stress kan onrechtstreeks voor hartproblemen zorgen. Door de stress moet je hart harder werken waardoor je bloeddruk stijgt, als reactie daarop geeft je lichaam het stresshormoon vrij, dit hormoon ontregelt je hartslag.
Medische achtergrond
Patiënten die eerder in hun leven een hartaanval hadden hebben meer kans op hartritmestoornissen dan andere patiënten. Een hartaanval tast bepaalde delen van het elektrische systeem aan.
Ook patiënten die al eerder een hartoperatie ondergingen kunnen als gevolg last hebben van hartritmestoornissen.
Daarnaast kunnen een hoge bloeddruk, coronaire hartziekten (hartdoorbloedingsstoornissen), hartfalen, suikerziekte, longziekten, hartklepafwijkingen en een overactieve schildklier je hartritme danig verstoren.
Medicijnen hebben soms de onaangename bijwerking hartritmestoornissen te veroorzaken.
Tenslotte leidt ook een verlaagd zuurstofgehalte in het bloed tot hartproblemen. Het zuurstofgehalte in het bloed kan onder andere dalen door slaapapneu, een slaapstoornis waarbij de patiënt regelmatig ophoudt te ademen tijdens de slaap. Het hart krijgt dan niet genoeg zuurstof waardoor het schade oploopt.
Aangeboren afwijking
Hartritmestoornissen kunnen genetisch bepaald zijn. Bij mensen met het Wolff-Parkinson-syndroom bijvoorbeeld, werden ook hartritmestoornissen vastgesteld. Deze kunnen meestal opgelost worden door middel van een ablatie.
Hoe ouder een patiënt is, hoe groter de kans op hartritmestoornissen.
Maar sommige patiënten ontdekken nooit de achterliggende reden van de afwijking in het hartritme.
