Kunstmatige inseminatie: hoe gaat men te werk?

Kunstmatige inseminatie is een erg nuttige behandeling om zwanger te worden voor koppels die op de natuurlijke manier geen kinderen kunnen krijgen, voor vrouwen die graag alleen een kind zouden krijgen of voor homoseksuele koppels. De behandeling kan met het sperma van je eigen partner gebeuren, of met donorsperma. Hoe verloopt zo’n behandeling nu juist?

Intra-uteriene inseminatie eigen semen (KIE)

Wanneer je beslist om het sperma van je partner te gebruiken voor de kunstmatige inseminatie, zal je partner sperma moeten leveren in het ziekenhuis op de dag dat de inseminatie zal plaatsvinden. Dit zal moeten gebeuren tijdens de ovulatie, omdat je dan het meest vruchtbaar bent.

Voor veel mannen is dit een gênante en onaangename aangelegenheid. De druk is immers hoog wegens de beperkte tijd die voorzien wordt en het ‘op commando’ moeten masturberen in een onvertrouwde en weinig huiselijke omgeving. Daarbij wordt de man aangeraden om zeker twee dagen voor de inseminatie niet te masturberen of seksuele betrekkingen te hebben, om ervoor te zorgen dat de kwaliteit van de zaadcellen optimaal is.

Hierna zal het sperma ‘gewassen’ worden. Dat wilt zeggen dat het zaadvocht en alle onzuiverheden verwijderd worden. Dit opgewerkte sperma wordt met een injectiespuitje en een speciale katheter in de vagina ingebracht, terwijl de vaginawanden opengehouden worden door een speculum of ‘eendenbek’.

Dit proces is over het algemeen pijnloos, hoewel sommige vrouwen klagen over milde krampen, die doen denken aan menstruatiepijn. De hele behandeling neemt niet meer dan tien minuten in beslag, en niet veel later zal je alweer naar huis kunnen gaan.

Kunstmatige inseminatie donorsemen (KID)

Voor wie beslist om het sperma van een zaaddonor te gebruiken, om welke reden dan ook, is de procedure niet erg verschillend. Het enige verschil is dat het sperma van een donor gebruikt wordt, zoals de naam waarschijnlijk al deed vermoeden.

Uiteraard wordt er omzichtig met het sperma van donoren omgesprongen, en er wordt dan ook onderzocht op:

Infecties als HIV of hepatitis  Genetische en erfelijke aandoeningen, zoals sikkelcelanemie (een bloedziekte) of taaislijmziekte, wat ernstige gevolgen zou kunnen hebben voor de gezondheid van het kind. Daarnaast beschikt je ziekenhuis over voldoende informatie betreffende de gewenste fysieke karakteristieken.

Vruchtbaarheidsbehandeling

Om de kans op een zwangerschap te verhogen, is een hormoonbehandeling nodig. Je arts zal de voordelen en risico’s van elk type en elke combinatie van medicijnen zorgvuldig overlopen.