In-vitrofertilisatie of IVF
In -vitrofertilisatie of IVF is een vruchtbaarheidsbehandeling waarbij de bevruchting kunstmatig gebeurt in een laboratorium. Artsen nemen een aantal eicellen weg uit de eierstokken van de vrouw via een chirurgische ingreep en brengen de eicellen samen met zaadcellen van de man. Als de behandeling succes heeft, ontstaan er op deze manier één of meerdere embryo’s. Eén of twee van deze embryo’s worden vervolgens teruggeplaatst in de baarmoeder van de vrouw om daar te ontwikkelen zoals bij een natuurlijke zwangerschap.
Hoe verloopt de behandeling bij vrouwen?
Eerst halen artsen een aantal eicellen weg uit je eierstokken met behulp van een holle naald. In een natuurlijke situatie komt er slechts één eicel tot rijping per menstruatiecyclus, maar voor in-vitrofertilisatie is het noodzakelijk om meerdere eicellen weg te halen. Alleen op deze manier is de slaagkans van de behandeling reëel. Daarom zal je behandelende arts je een stof toedienen die een hormoon in je lichaam stimuleert dat instaat voor de rijping van eicellen. Chirurgen zullen de punctie van je eicellen pas uitvoeren wanneer uit een meting van de hormoonwaarden in je bloed blijkt dat de cellen voldoende gerijpt zijn.
Na het wegnemen van de eicellen brengt men elke eicel samen met een groot aantal zaadcellen van je partner of van de donor in een laboratorium. Na vierentwintig uur kunnen de artsen beoordelen of één of meerdere eicellen succesvol bevrucht zijn. Vervolgens zullen ze de ontwikkeling van de geslaagde embryo’s opvolgen gedurende drie of vier dagen. Als blijkt dat een embryo zich in deze paar dagen normaal ontwikkelt, is het klaar om zich in te nestelen in de baarmoeder. Naar schatting ontstaat uit de helft van de behandelde eicellen een embryo.
In de laatste stap plaatsen chirurgen één of twee embryo’s via een buisje in je baarmoeder. Voordat dit kan gebeuren, moet je het hormoon progesteron toegediend krijgen om je baarmoederslijmvlies klaar te maken voor het ontvangen van het embryo. Bij in-vitrofertilisatie is een kunstmatige toename van progesteron noodzakelijk omdat je lichaam niet spontaan grotere hoeveelheden van dit hormoon aanmaakt, wat wel gebeurt tijdens een natuurlijke zwangerschap.
In België mag je pas na je 36ste kiezen om twee embryo’s te laten inbrengen omdat de slaagkans van de behandeling na deze leeftijd aanzienlijk vermindert. In Nederland heb je in principe altijd de keuze, maar in de praktijk zullen artsen je aanmoedigen om slechts één embryo te laten inplanten.
Wat zijn de slaagkansen van de behandeling?
Na de plaatsing van het embryo is de behandeling afgerond, maar het blijft afwachten of je ook daadwerkelijk zwanger wordt. Eerst moet het embryo zich namelijk nog succesvol innestelen in je baarmoederslijmvlies. Artsen schatten dat een kwart tot een derde van de in-virtrofertilisaties leiden tot een zwangerschap. Algemeen gesteld wordt de kans op succes kleiner naarmate je ouder wordt.
Komt iedereen in aanmerking voor in-vitrofertilisatie?
Volgens de Belgische wet is het alle vrouwen jonger dan 47 toegestaan om in-vitrofertilisatie te laten uitvoeren, maar ziekenhuizen hanteren vaak wel een specifiek beleid. Lees daarom aandachtig de brochure van het ziekenhuis van je keuze.
In België mag je eicellen laten wegnemen tot de leeftijd van 45 jaar en je mag ze laten plaatsen tot je 47ste levensjaar. In Nederland ligt de leeftijdsgrens tussen 40 en 45 jaar, afhankelijk van het ziekenhuis.
