Het syndroom van de Gilles de la Tourette is een genetische aandoening van de hersenen, meer bepaald van de basale ganglia. Hoewel men vroeger dacht dat Tourette een zeldzame ziekte was, blijkt dat er meer dan 20% van de kinderen vroeg of laat een tic krijgt. Het kan zijn dat deze vanzelf verdwijnt. Sommige Tourettepatiënten genezen immers van de ziekte als ze ouder worden. Maar het is evengoed mogelijk dat er medicatie nodig is om Tourette te behandelen.
Hoe kan men Tourette behandelen?
Als er Tourette werd vastgesteld bij je kind, maar ook een andere stoornis zoals ADHD of OCD (obsessieve compulsieve stoornis) dan moet men prioriteiten stellen wat de behandeling betreft. Welke stoornis is het ergste? Deze vraag moet men zich stellen omdat de medicijnen om tics te onderdrukken niet zullen helpen bij een andere stoornis. De beschikbare medicijnen om Tourette te behandelen, helpen enkel om specifieke symptomen te verhelpen en kunnen hierdoor een andere stoornis verergeren. Vaak kiest men dan ook voor een veiligere behandelingsmethode met therapie.
Medicijnen
Tourette wordt behandeld met neuroleptica. De gebruikte geneesmiddelen in België zijn o.a. Rilatine, Clonidine (Dixarit), Butolinum Toxine en Prozac. De medicijnen pakken specifieke problemen apart aan. Sommige medicijnen zijn rustgevend, sommige worden gebruikt bij
depressies, terwijl Clonidine een bloeddrukverlagend medicijn is. Clonidine is eigenlijk bloeddrukmedicatie, maar er werd een zeer positief effect op tics vastgesteld. Hierdoor kan het echter wel gebeuren dat een patiënt bloeddrukproblemen krijgt.
Als bijkomende geneesmiddelen maakt men soms gebruik van nicotinepleisters. Onderzoek heeft uitgewezen dat nicotine de receptoren in de hersenen blokkeert. Hoewel nicotinepleisters een positieve invloed op tics blijken te hebben, worden ze slechts als een aanvulling op andere medicatie gebruikt.
Psychotherapie
Hoewel Tourette niet veroorzaakt wordt door psychologische problemen, kan psychotherapie wel helpen om de aandoening te behandelen. Het helpt niet om de tics zelf te behandelen, maar het kan de patiënt wel helpen om te gaan met de sociale druk en de emotionele problemen die hiermee gepaard gaan. Inlichting van familie en andere mensen uit de omgeving kan helpen om anderen de ziekte te laten begrijpen en er begrip voor op te kunnen brengen. Hierdoor zal de patiënt zich beter in zijn vel voelen en minder moeite hebben om de tics te onderdrukken.
Gedragstherapie
Men leert de patiënt door oefeningen om te gaan met de tics en ze te onderdrukken.
Ontspanningstechnieken en sport
Het uitvoeren van ontspanningstechnieken kan nuttig zijn om de stress te verlichten en zo de tics beter in de hand te houden.Ook het beoefenen van bepaalde
sporten waarbij men precieze en gecontroleerde bewegingen uitvoert kunnen hulpvol zijn. Hierbij kan men zich immers op iets anders concentreren en stress verlichten.
