Oorzaken van anorexia nervosa
De oorzaken van anorexia zijn niet geheel duidelijk. Dokters vermoeden dat een combinatie van biologische, psychologische en omgevingsgerelateerde factoren bepaalt hoe vatbaar je bent. Het karakter van een persoon kan de vatbaarheid op anorexia eveneens verhogen. Omgevingsfactoren, zoals de cultuur waarin je opgroeit en je opvoeding, kan anorexia indirect aanmoedigen.
Oorzaken van anorexia
Psychologische factoren
Niet iedereen heeft hetzelfde karakter, dat spreekt voor zich. Maar sommige personen zij gevoeliger dan anderen. Anorexia kan gerelateerd zijn aan gedrags- en persoonlijke kenmerken, zoals:
- depressieve gevoeligheid
- stressbestendigheid
- overmatig bezorgd zijn
- perfectionisme
- inhibitie (of beperkend gedrag)
- compulsief en onbedwingbaar gedrag
Omgevingsfactoren
De omgeving heeft een grote impact op je psychologische ontwikkeling. De puberteit is een belangrijke omgevingsfactor gezien pubers een risicogroep vormen. Tijdens de puberteit hebben tieners vaak een lager zelfbeeld en meer stress. Pubers worden geconfronteerd met een identiteitsprobleem en spiegelen zich aan leeftidsgenoten. In deze periode ben je gevoelig voor externe invloeden en indien deze invloeden een nefast eetpatroon impliceren is er het risico van anorexia.
In de westere samenleving worden jongeren en volwassenen telkens blootgesteld aan media waarin het ideaalbeeld van een mager lichaam steeds wordt bevestigd. Vooral pubers worden blootgesteld aan dit ideaalbeeld. Door die constante confrontatie kan de gedachte groeien dat het zeer belanrgijk is om graatmager te zijn. De confrontatie met extreem magere modellen of beroemdheden raakt je gevoel van eigenwaarde en tast je wereldbeeld aan. Dit is echter niet altijd het geval, andere omgevingsfactoren kunnen zijn:
- ingrijpende gebeurtenissen
- sterfgevallen in de nabije omgeving
- moeilijke (familiale) relaties
- stress op het werk of op school
- fysisch of seksueel misbruik.
Biologische factoren
Weinig eten of aan een slecht eetpatroon vasthouden heeft biologische gevolgen voor je hersenen. Het risico dat je na verloop van tijd niet meer weet wanneer je moet stoppen met diëten is groot. Dit kan uitdraaien in een vizieuze circle waarin afvallen leidt tot een nog grote wens om mager te zijn.
Ondervoeding heeft een negatieve invloed op het homonale functioneren in je lichaam. Bovendien verstoord overdreven diëten het normale functioneren van de hersenen, daardoor kunnen de symptomen van anorexia zelfs verergeren. Je eetlust neemt af en je hebt nooit meer dat hongergevoel.
