Oorzaak genitale herpes
Genitale herpes kan door zowel het herpes simplex virus type 1 veroorzaakt worden als door herpes simplex type 2. Deze virussen kunnen blaren op de lip (koortsblaasjes) tot gevolg hebben, maar ook blaren op de genitaliën. In dat laatste geval spreken we van genitale herpes.
Het herpes simplex-virus type 1 veroorzaakt vaker koortsblaasjes (herpes labialis), terwijl herpes simplex-virus type 2 vaker leidt tot genitale herpes. Genitale herpes die veroorzaakt wordt door herpes simplex-virus type 1 zal ook minder snel terugkeren. Ongeveer 1 op 5 volwassenen is drager van het herpes simplex-virus.
Verspreiding van het virus
Het virus verspreidt zich wanneer genitaliën die blaasjes vertonen met elkaar in contact komen. Maar doordat hetzelfde virus dat genitale herpes veroorzaakt ook koortsblaasjes kan veroorzaken, kan het virus zich via de genitale blazen verspreiden naar de lippen en van de lippen naar de genitaliën. Dat kan gebeuren ten gevolge van direct of seksueel contact. Je geraakt namelijk besmet als het virus je lichaam binnenkomt door een open wond in de huid of door de vochtige gebieden zoals de mond, de anus of de vagina.
Mensen die medicatie nemen die hun immuunsysteem verzwakt, hebben een grotere kans om de ziekte op te lopen. Hun lichaam is immers verzwakt, waardoor ze meer vatbaar zijn voor het virus. Ook mensen wier immuunsysteem om een andere reden verzwakt is (bijvoorbeeld door ziekte), lopen meer risico.
Pasgeborenen
Baby’s kunnen bij de geboorte besmet worden met het virus. Dit gebeurt meestal wanneer de moeder de eerste uitbraak van genitale herpes niet lang voor de bevalling had. Zo’n besmetting is vaak het geval bij bij vrouwen die geen symptomen vertonen of zich niet bewust zijn van de symptomen. Het risico dat de moeder de ziekte doorgeeft aan de baby is aanzienlijk kleiner bij latere uitbraken van de ziekte. Baby’s die het virus oplopen bij de geboorte kunnen later ernstige gezondheidsproblemen krijgen.
Toekomstige moeders die vermoeden dat ze de ziekte hebben kunnen best met hun arts overleggen wat de mogelijkheden zijn voor de geboorte, zodat het kind niet in aanraking komt met de ziekte. Meestal wordt hen een keizersnede aangeraden.
